Sr# 10 archived icon Evert Musch, zandafgraving Drenthe, olieverf op linnen, afmeting 42x52cm, nr. 10
Evert Musch, 1918-2007
Omschrijving
Sr# 706 Evert Musch, 34 pag. soft cover, 10,- euro
Evert Musch, nu 10,- euro
Omschrijving
Sr# 706 Evert Musch, 48 pag. soft cover, 10,- euro
Evert Musch, nu 10,- euro
Omschrijving
Sr# 706 Evert Musch, 87 pag. soft cover, 10,- euro
Evert Musch, nu 10,- euro
Omschrijving
Sr# archived icon Musch, Evert Musch Groningen 16.03.1918 - 2007 Toen men na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de landinrichting uitging van het idee om stroompjes en beekjes te kanaliseren, dreigde ook de Drentse Aa hieraan niet te ontkomen. De stroom die eeuwenlang zijn weg door het dal had gevolgd, zou verworden tot een rechtlijnig kanaal. Hevig geschrokken door dit bericht greep Evert Musch naar zijn penselen en schilderde in een breed panorama het landschap tussen Schipborg en Oudemolen, waardoor de rivier hevig meanderend zijn weg zocht en exposeerde dat rond 1950. Het was een protest tegen aantasting van een landschap waardoor hij, Groninger van huis uit, in hoge mate werd geïnspireerd. In 1985 ging Musch, samen met andere Drentse kunstenaars, opnieuw op de barricaden staan voor het behoud van een waardevol landschap. Het militaire gebied in de Schipborger Strubben zou platgewalst worden om zodoende beter tot oefenterrein te kunnen dienen. Daarmee zouden vele grafheuvels, standplaatsen van hunebedden en sporen van oude wegen verdwijnen. Exposities van schilderijen en tekeningen van dit gebied, evenals andere manieren om de aandacht hierop te vestigen, hebben er misschien toch aan bijgedragen dat het plan niet doorging. Heeft kunst invloed op politieke besluitvorming? In ieder geval werden Strubben en bos gespaard en stroomt de Aa als vanouds door het Drentse land. Na de HBS liet Evert Musch zich in 1936 inschrijven aan de Gemeentelijke Kunstnijverheidsschool, die later Academie Minerva zou gaan heten. De aanpak van het kunstonderwijs was niet veel anders dan in de tijd van F.H.Bach. Er werd veel naar de natuur gewerkt. De leraren A.W.Kort en C.P. de Wit van wie Musch les kreeg, hielden zich verre van het expressionisme, dat door “De Ploeg” zo enthousiast in huis was gehaald. Breed, klassiek, grondig en ambachtelijk zijn begrippen die Musch nog altijd te binnen schiet als hij terugkijkt op zijn tijd aan de Minerva die hij in dankbare herinneringen houdt. Na voltooiing van zijn opleiding kon hij als vrij kunstenaar aan de slag. In 1945 trok hij, inmiddels getrouwd met zijn vakgenote To Jager, naar Drenthe. Daar kwam het paar na omzwervingen via Midlaren, Zeegse en Schipborg tenslotte in 1975 in Anloo terecht in een boerderij die al door Egbert van Drielst was vereeuwigd. In 1947 had Musch ondertussen een betrekking aangenomen als docent aan de Academie Minerva, waar hij zelf was opgeleid. Tot aan zijn pensionering in 1981 heeft hij dit werk gedaan. Talloos vele schilderijen ontvloeiden ondertussen aan zijn penseel, Drentse, maar ook werken gemaakt op buitenlandse reizen naar Italië, Duitsland en vooral Frankrijk. Landschappen, portretten, stillevens en interieurs, neergezet in een overwegend impressionistische stijl vormden een oeuvre dat opvalt door fraaie compositie en helder kleurgebruik. Evert Musch stond aan de wieg van “De Drentse Schilders” en het “Drentse Schildersgenootschap”. In 1985 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Literaruur: Mieke van der Wal, “Evert Musch”, (Assen, 1988)
Evert Musch archief 1
Omschrijving
Sr# archived icon Musch, Evert Musch Groningen 16.03.1918 - 2007 Toen men na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de landinrichting uitging van het idee om stroompjes en beekjes te kanaliseren, dreigde ook de Drentse Aa hieraan niet te ontkomen. De stroom die eeuwenlang zijn weg door het dal had gevolgd, zou verworden tot een rechtlijnig kanaal. Hevig geschrokken door dit bericht greep Evert Musch naar zijn penselen en schilderde in een breed panorama het landschap tussen Schipborg en Oudemolen, waardoor de rivier hevig meanderend zijn weg zocht en exposeerde dat rond 1950. Het was een protest tegen aantasting van een landschap waardoor hij, Groninger van huis uit, in hoge mate werd geïnspireerd. In 1985 ging Musch, samen met andere Drentse kunstenaars, opnieuw op de barricaden staan voor het behoud van een waardevol landschap. Het militaire gebied in de Schipborger Strubben zou platgewalst worden om zodoende beter tot oefenterrein te kunnen dienen. Daarmee zouden vele grafheuvels, standplaatsen van hunebedden en sporen van oude wegen verdwijnen. Exposities van schilderijen en tekeningen van dit gebied, evenals andere manieren om de aandacht hierop te vestigen, hebben er misschien toch aan bijgedragen dat het plan niet doorging. Heeft kunst invloed op politieke besluitvorming? In ieder geval werden Strubben en bos gespaard en stroomt de Aa als vanouds door het Drentse land. Na de HBS liet Evert Musch zich in 1936 inschrijven aan de Gemeentelijke Kunstnijverheidsschool, die later Academie Minerva zou gaan heten. De aanpak van het kunstonderwijs was niet veel anders dan in de tijd van F.H.Bach. Er werd veel naar de natuur gewerkt. De leraren A.W.Kort en C.P. de Wit van wie Musch les kreeg, hielden zich verre van het expressionisme, dat door “De Ploeg” zo enthousiast in huis was gehaald. Breed, klassiek, grondig en ambachtelijk zijn begrippen die Musch nog altijd te binnen schiet als hij terugkijkt op zijn tijd aan de Minerva die hij in dankbare herinneringen houdt. Na voltooiing van zijn opleiding kon hij als vrij kunstenaar aan de slag. In 1945 trok hij, inmiddels getrouwd met zijn vakgenote To Jager, naar Drenthe. Daar kwam het paar na omzwervingen via Midlaren, Zeegse en Schipborg tenslotte in 1975 in Anloo terecht in een boerderij die al door Egbert van Drielst was vereeuwigd. In 1947 had Musch ondertussen een betrekking aangenomen als docent aan de Academie Minerva, waar hij zelf was opgeleid. Tot aan zijn pensionering in 1981 heeft hij dit werk gedaan. Talloos vele schilderijen ontvloeiden ondertussen aan zijn penseel, Drentse, maar ook werken gemaakt op buitenlandse reizen naar Italië, Duitsland en vooral Frankrijk. Landschappen, portretten, stillevens en interieurs, neergezet in een overwegend impressionistische stijl vormden een oeuvre dat opvalt door fraaie compositie en helder kleurgebruik. Evert Musch stond aan de wieg van “De Drentse Schilders” en het “Drentse Schildersgenootschap”. In 1985 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Literaruur: Mieke van der Wal, “Evert Musch”, (Assen, 1988)
Evert Musch archief 2
Omschrijving
Sr# archived icon Musch, Evert Musch Groningen 16.03.1918 - 2007 Toen men na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de landinrichting uitging van het idee om stroompjes en beekjes te kanaliseren, dreigde ook de Drentse Aa hieraan niet te ontkomen. De stroom die eeuwenlang zijn weg door het dal had gevolgd, zou verworden tot een rechtlijnig kanaal. Hevig geschrokken door dit bericht greep Evert Musch naar zijn penselen en schilderde in een breed panorama het landschap tussen Schipborg en Oudemolen, waardoor de rivier hevig meanderend zijn weg zocht en exposeerde dat rond 1950. Het was een protest tegen aantasting van een landschap waardoor hij, Groninger van huis uit, in hoge mate werd geïnspireerd. In 1985 ging Musch, samen met andere Drentse kunstenaars, opnieuw op de barricaden staan voor het behoud van een waardevol landschap. Het militaire gebied in de Schipborger Strubben zou platgewalst worden om zodoende beter tot oefenterrein te kunnen dienen. Daarmee zouden vele grafheuvels, standplaatsen van hunebedden en sporen van oude wegen verdwijnen. Exposities van schilderijen en tekeningen van dit gebied, evenals andere manieren om de aandacht hierop te vestigen, hebben er misschien toch aan bijgedragen dat het plan niet doorging. Heeft kunst invloed op politieke besluitvorming? In ieder geval werden Strubben en bos gespaard en stroomt de Aa als vanouds door het Drentse land. Na de HBS liet Evert Musch zich in 1936 inschrijven aan de Gemeentelijke Kunstnijverheidsschool, die later Academie Minerva zou gaan heten. De aanpak van het kunstonderwijs was niet veel anders dan in de tijd van F.H.Bach. Er werd veel naar de natuur gewerkt. De leraren A.W.Kort en C.P. de Wit van wie Musch les kreeg, hielden zich verre van het expressionisme, dat door “De Ploeg” zo enthousiast in huis was gehaald. Breed, klassiek, grondig en ambachtelijk zijn begrippen die Musch nog altijd te binnen schiet als hij terugkijkt op zijn tijd aan de Minerva die hij in dankbare herinneringen houdt. Na voltooiing van zijn opleiding kon hij als vrij kunstenaar aan de slag. In 1945 trok hij, inmiddels getrouwd met zijn vakgenote To Jager, naar Drenthe. Daar kwam het paar na omzwervingen via Midlaren, Zeegse en Schipborg tenslotte in 1975 in Anloo terecht in een boerderij die al door Egbert van Drielst was vereeuwigd. In 1947 had Musch ondertussen een betrekking aangenomen als docent aan de Academie Minerva, waar hij zelf was opgeleid. Tot aan zijn pensionering in 1981 heeft hij dit werk gedaan. Talloos vele schilderijen ontvloeiden ondertussen aan zijn penseel, Drentse, maar ook werken gemaakt op buitenlandse reizen naar Italië, Duitsland en vooral Frankrijk. Landschappen, portretten, stillevens en interieurs, neergezet in een overwegend impressionistische stijl vormden een oeuvre dat opvalt door fraaie compositie en helder kleurgebruik. Evert Musch stond aan de wieg van “De Drentse Schilders” en het “Drentse Schildersgenootschap”. In 1985 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Literaruur: Mieke van der Wal, “Evert Musch”, (Assen, 1988)
Evert Musch archief 3
Omschrijving
Sr# archived icon Stilleven, Musch, Evert Musch Groningen 16.03.1918 - 2007 Toen men na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de landinrichting uitging van het idee om stroompjes en beekjes te kanaliseren, dreigde ook de Drentse Aa hieraan niet te ontkomen. De stroom die eeuwenlang zijn weg door het dal had gevolgd, zou verworden tot een rechtlijnig kanaal. Hevig geschrokken door dit bericht greep Evert Musch naar zijn penselen en schilderde in een breed panorama het landschap tussen Schipborg en Oudemolen, waardoor de rivier hevig meanderend zijn weg zocht en exposeerde dat rond 1950. Het was een protest tegen aantasting van een landschap waardoor hij, Groninger van huis uit, in hoge mate werd geïnspireerd. In 1985 ging Musch, samen met andere Drentse kunstenaars, opnieuw op de barricaden staan voor het behoud van een waardevol landschap. Het militaire gebied in de Schipborger Strubben zou platgewalst worden om zodoende beter tot oefenterrein te kunnen dienen. Daarmee zouden vele grafheuvels, standplaatsen van hunebedden en sporen van oude wegen verdwijnen. Exposities van schilderijen en tekeningen van dit gebied, evenals andere manieren om de aandacht hierop te vestigen, hebben er misschien toch aan bijgedragen dat het plan niet doorging. Heeft kunst invloed op politieke besluitvorming? In ieder geval werden Strubben en bos gespaard en stroomt de Aa als vanouds door het Drentse land. Na de HBS liet Evert Musch zich in 1936 inschrijven aan de Gemeentelijke Kunstnijverheidsschool, die later Academie Minerva zou gaan heten. De aanpak van het kunstonderwijs was niet veel anders dan in de tijd van F.H.Bach. Er werd veel naar de natuur gewerkt. De leraren A.W.Kort en C.P. de Wit van wie Musch les kreeg, hielden zich verre van het expressionisme, dat door “De Ploeg” zo enthousiast in huis was gehaald. Breed, klassiek, grondig en ambachtelijk zijn begrippen die Musch nog altijd te binnen schiet als hij terugkijkt op zijn tijd aan de Minerva die hij in dankbare herinneringen houdt. Na voltooiing van zijn opleiding kon hij als vrij kunstenaar aan de slag. In 1945 trok hij, inmiddels getrouwd met zijn vakgenote To Jager, naar Drenthe. Daar kwam het paar na omzwervingen via Midlaren, Zeegse en Schipborg tenslotte in 1975 in Anloo terecht in een boerderij die al door Egbert van Drielst was vereeuwigd. In 1947 had Musch ondertussen een betrekking aangenomen als docent aan de Academie Minerva, waar hij zelf was opgeleid. Tot aan zijn pensionering in 1981 heeft hij dit werk gedaan. Talloos vele schilderijen ontvloeiden ondertussen aan zijn penseel, Drentse, maar ook werken gemaakt op buitenlandse reizen naar Italië, Duitsland en vooral Frankrijk. Landschappen, portretten, stillevens en interieurs, neergezet in een overwegend impressionistische stijl vormden een oeuvre dat opvalt door fraaie compositie en helder kleurgebruik. Evert Musch stond aan de wieg van “De Drentse Schilders” en het “Drentse Schildersgenootschap”. In 1985 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Literaruur: Mieke van der Wal, “Evert Musch”, (Assen, 1988)
Evert Musch archief 4
Omschrijving
Sr# archived icon Landschap bij Anloo, Musch, Evert Musch Groningen 16.03.1918 - 2007 Toen men na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de landinrichting uitging van het idee om stroompjes en beekjes te kanaliseren, dreigde ook de Drentse Aa hieraan niet te ontkomen. De stroom die eeuwenlang zijn weg door het dal had gevolgd, zou verworden tot een rechtlijnig kanaal. Hevig geschrokken door dit bericht greep Evert Musch naar zijn penselen en schilderde in een breed panorama het landschap tussen Schipborg en Oudemolen, waardoor de rivier hevig meanderend zijn weg zocht en exposeerde dat rond 1950. Het was een protest tegen aantasting van een landschap waardoor hij, Groninger van huis uit, in hoge mate werd geïnspireerd. In 1985 ging Musch, samen met andere Drentse kunstenaars, opnieuw op de barricaden staan voor het behoud van een waardevol landschap. Het militaire gebied in de Schipborger Strubben zou platgewalst worden om zodoende beter tot oefenterrein te kunnen dienen. Daarmee zouden vele grafheuvels, standplaatsen van hunebedden en sporen van oude wegen verdwijnen. Exposities van schilderijen en tekeningen van dit gebied, evenals andere manieren om de aandacht hierop te vestigen, hebben er misschien toch aan bijgedragen dat het plan niet doorging. Heeft kunst invloed op politieke besluitvorming? In ieder geval werden Strubben en bos gespaard en stroomt de Aa als vanouds door het Drentse land. Na de HBS liet Evert Musch zich in 1936 inschrijven aan de Gemeentelijke Kunstnijverheidsschool, die later Academie Minerva zou gaan heten. De aanpak van het kunstonderwijs was niet veel anders dan in de tijd van F.H.Bach. Er werd veel naar de natuur gewerkt. De leraren A.W.Kort en C.P. de Wit van wie Musch les kreeg, hielden zich verre van het expressionisme, dat door “De Ploeg” zo enthousiast in huis was gehaald. Breed, klassiek, grondig en ambachtelijk zijn begrippen die Musch nog altijd te binnen schiet als hij terugkijkt op zijn tijd aan de Minerva die hij in dankbare herinneringen houdt. Na voltooiing van zijn opleiding kon hij als vrij kunstenaar aan de slag. In 1945 trok hij, inmiddels getrouwd met zijn vakgenote To Jager, naar Drenthe. Daar kwam het paar na omzwervingen via Midlaren, Zeegse en Schipborg tenslotte in 1975 in Anloo terecht in een boerderij die al door Egbert van Drielst was vereeuwigd. In 1947 had Musch ondertussen een betrekking aangenomen als docent aan de Academie Minerva, waar hij zelf was opgeleid. Tot aan zijn pensionering in 1981 heeft hij dit werk gedaan. Talloos vele schilderijen ontvloeiden ondertussen aan zijn penseel, Drentse, maar ook werken gemaakt op buitenlandse reizen naar Italië, Duitsland en vooral Frankrijk. Landschappen, portretten, stillevens en interieurs, neergezet in een overwegend impressionistische stijl vormden een oeuvre dat opvalt door fraaie compositie en helder kleurgebruik. Evert Musch stond aan de wieg van “De Drentse Schilders” en het “Drentse Schildersgenootschap”. In 1985 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Literaruur: Mieke van der Wal, “Evert Musch”, (Assen, 1988)
Evert Musch archief 5
Omschrijving
Sr# archived icon Zell an der Mosel, Musch, Evert Musch Groningen 16.03.1918 - 2007 Toen men na de Tweede Wereldoorlog met betrekking tot de landinrichting uitging van het idee om stroompjes en beekjes te kanaliseren, dreigde ook de Drentse Aa hieraan niet te ontkomen. De stroom die eeuwenlang zijn weg door het dal had gevolgd, zou verworden tot een rechtlijnig kanaal. Hevig geschrokken door dit bericht greep Evert Musch naar zijn penselen en schilderde in een breed panorama het landschap tussen Schipborg en Oudemolen, waardoor de rivier hevig meanderend zijn weg zocht en exposeerde dat rond 1950. Het was een protest tegen aantasting van een landschap waardoor hij, Groninger van huis uit, in hoge mate werd geïnspireerd. In 1985 ging Musch, samen met andere Drentse kunstenaars, opnieuw op de barricaden staan voor het behoud van een waardevol landschap. Het militaire gebied in de Schipborger Strubben zou platgewalst worden om zodoende beter tot oefenterrein te kunnen dienen. Daarmee zouden vele grafheuvels, standplaatsen van hunebedden en sporen van oude wegen verdwijnen. Exposities van schilderijen en tekeningen van dit gebied, evenals andere manieren om de aandacht hierop te vestigen, hebben er misschien toch aan bijgedragen dat het plan niet doorging. Heeft kunst invloed op politieke besluitvorming? In ieder geval werden Strubben en bos gespaard en stroomt de Aa als vanouds door het Drentse land. Na de HBS liet Evert Musch zich in 1936 inschrijven aan de Gemeentelijke Kunstnijverheidsschool, die later Academie Minerva zou gaan heten. De aanpak van het kunstonderwijs was niet veel anders dan in de tijd van F.H.Bach. Er werd veel naar de natuur gewerkt. De leraren A.W.Kort en C.P. de Wit van wie Musch les kreeg, hielden zich verre van het expressionisme, dat door “De Ploeg” zo enthousiast in huis was gehaald. Breed, klassiek, grondig en ambachtelijk zijn begrippen die Musch nog altijd te binnen schiet als hij terugkijkt op zijn tijd aan de Minerva die hij in dankbare herinneringen houdt. Na voltooiing van zijn opleiding kon hij als vrij kunstenaar aan de slag. In 1945 trok hij, inmiddels getrouwd met zijn vakgenote To Jager, naar Drenthe. Daar kwam het paar na omzwervingen via Midlaren, Zeegse en Schipborg tenslotte in 1975 in Anloo terecht in een boerderij die al door Egbert van Drielst was vereeuwigd. In 1947 had Musch ondertussen een betrekking aangenomen als docent aan de Academie Minerva, waar hij zelf was opgeleid. Tot aan zijn pensionering in 1981 heeft hij dit werk gedaan. Talloos vele schilderijen ontvloeiden ondertussen aan zijn penseel, Drentse, maar ook werken gemaakt op buitenlandse reizen naar Italië, Duitsland en vooral Frankrijk. Landschappen, portretten, stillevens en interieurs, neergezet in een overwegend impressionistische stijl vormden een oeuvre dat opvalt door fraaie compositie en helder kleurgebruik. Evert Musch stond aan de wieg van “De Drentse Schilders” en het “Drentse Schildersgenootschap”. In 1985 ontving hij de Culturele Prijs van Drenthe. Literaruur: Mieke van der Wal, “Evert Musch”, (Assen, 1988)
Evert Musch archief 50
Omschrijving