Artist Collection – Pagina 432 – Kunstgalerie Arnold

Sr# 9

M. de Jongere, haven van Rotterdam, afmeting 70x120cm doekmaat, olieverf op linnen, nr. 9

M. de Jongere, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 80

Havengezicht Rotterdam, aquarel op papier, afmeting 50x90cm beeldmaat

M. de Jongere, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 80

Landschap met molen, gemengde techniek op papier, afmeting 50x65cm beeldmaat.

M. de Jongere, 80, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 80

Havengezicht Rotterdam, olieverf op linnen, afmeting 60x100cm doekmaat

M. de Jongere, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 80

Havengezicht Rotterdam, olieverf op linnen bevestigd op paneel, afmeting 50x80cm doekmaat

M. de Jongere, 80, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 88

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 89

Havengezicht Rotterdam, olieverf op linnen, afmeting 30x50cm doekmaat

M. de Jongere, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 99

Havengezicht Rotterdam, olieverf op linnen, afmeting 60x90cm doekmaat

M. de Jongere, 1912-1978

Omschrijving

Sr# 512

M. de Jongere, 136 pag. hard cover, 25,- euro

M. de Jongere, nu 25,- euro

Omschrijving

Sr#

Havengezicht Rotterdam, olieverf op linnen, afmeting 40x60cm doekmaat

1612

Omschrijving

Sr#

Havengezicht Rotterdam, Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 1

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 10

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 11

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 12

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 13

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 15

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 16

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 17

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 18

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 19

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 20

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 21

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 22

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 23

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 24

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 25

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 26

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 27

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 28

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 29

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 3

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 30

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 31

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 32

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 33

Omschrijving

Sr#

Havengezicht Rotterdam, Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 35

Omschrijving

Sr#

Havengezicht Rotterdam, olieverf op linnen, afmeting-60x100cm-doekmaat

M. de Jongere (archief)

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 4

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 5

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 6

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 7

Omschrijving

Sr#

Marinus Johannus Drulman of Marinus de Jongere: Amsterdam 1912-1978

Marinus Drulman werkte veel onder het pseudoniem M. de Jongere. Hij
maakte studiereizen naar België, Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Was
leerling van de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam. Tekende en
schilderde in de naturalistisch-impressionistische trant, landschappen en
havens. Verwierf grote bekendheid door zijn havengezichten. Werk is o.a. in
het bezit van het Kamper museum.
Marinus de Jongere beleefde zijn artistieke bloeiperiode in de jaren vijftig en
zestig, precies de Tijd dat Rotterdam bezig was zich te ontwikkelen tot
wereldhaven nummer een. De oceaanreuzen van de Holland Amerika Lijn
waren een vertrouwd gezicht aan de Wilhelminapier en naar afbeeldingen van
die schepen, de trots van zeevarend Holland, was een grote vraag. De
Jongere leverde in die tijd meerdere schilderijen per dag af. Hij had een hele
serie doeken in zijn atelier op een rijtje staan. Daar liep hij al schilderend
langs.

De roem van de schilder beleef niet beperkt tot Nederland. De Griekse
scheepsmagnaat Onassis bestelde ooit 28 doeken, waarop alle schepen van
zijn vloot apart stonden afgebeeld. De Amerikaanse president Lyndon B.
Johnson zocht tijden een bezoek in de jaren zestig de schilder op in zijn atelier
in Hillegersberg en kocht vijf Hollandse landschappen. Want behalve havens
schilderde de Jongere ook graag molens en vlieten. Vanuit zijn huis liep hij zo
de polder in. Hij was dol op wipmolens. Ook bezat de Jongere een huis in
Zwitserland, wat weer leidde tot een aantal schilderijen met berglandschappen
met besneeuwde toppen. Midden tussen deze bergen werkte hij trouwens ook
veel aan zijn havengezichten.

De puur Rotterdams aandoende schilder was echter afkomstig uit Amsterdam.
Hij heette eigenlijk J.M. Drulman, naar zijn moeder, maar gebruikte liever de
naam van zijn vader, de schilder en etser Marius Janssen. Zo ontstond het
pseudoniem Marinus de Jongere. Alleen tijdens de bezetting, toen
kunstenaars niet onder een schuilnaam mochten werken, gebruikte hij zijn
eigen naam , Drulman. Werk met deze signatuur is dan ook tot deze periode te
herleiden.

Er zijn vele bekende en gewaardeerde schilders van de Rotterdamse haven.
De jongere neemt echter tussen hen een aparte plaats in. Hij schilderde de
dingen die je zag als je als klein jochie langs de havenkant schooierde en
bananen stroopte uit de bananenboten in de Maashaven. Als een gevolg van
de sociale, culturele en economische veranderingen in het post-moderne
Rotterdam, ontstaat er een hang naar die trotse havenstad van vroeger. Naar
dat besef van; dit is onze stad, zo ziet Rotterdam er uit. De schilderijen van de
Jongere doen de glorietijd van de haven herleven.De jaren dat op de Maas
vrachtschepen onder stoom lagen en sleepboten af en aan voeren. Op zijn
doeken heerst een koortsachtige bedrijvigheid.
Meer informatie is te vinden op www.dejongere.com

M. de Jongere archief 8

Omschrijving